zaman döngüsü

Eğitim sistemimizin karmaşasından ve dağanıklığından dolayı bir çok insan yanlış yetişiyor. Onlara bilgi yumağını seriyoruz. Gerekli gereksiz hayal kurmayı öğretmeden, teori üzerine teori aşılıyarak, konuları özümseyebileceğimizi düşünüyorlar. Aldanıyorsunuz efendim, yok böyle bir insan... Birer hapmış gibi ders üzerine ders yutturup, vitaminlerini sindirmemizi istiyorlar. Zihnimizde bir kitaplık varmış gibi kitap üzerine kitap ezberletiyorlar... Yığın dolusu insan cesaretini bu sebeple kaybediyor. Hayat ile okulu ilişkilendiremiyor, dolayısıyla umursamadan, çaba sarf etmeden, bilgilerden faydalanmadan eğitim dönemini geçiriyor.  Bugün ortalama bir öğrenci 10-15 ders alıyor ve herbirine bir şekilde ayak uydurmaya çalışıyor. Bunların yanı sıra yaşımın getirdiği bir sürü dikkat dağıtıcı olay zihinleri kurcalıyor. Tüm gün dersler üzerine enerji sarf etmekle geçiriliyor. Kitap okumak, film ve ya dizi izlemek, oyun oynamak, gezmek, araştırmalar okumak, girişim fikirleri üretip hayata geçirmek, spor yapmak, kültürel zenginliklerin farkına varmak için farklı şehirler gezmek, kamp yapmak, sanatla uğraşmak, şiirler okumak gibi faaliyetler hafta sonlarına atılıyor. Sıkış tepiş ziplenmiş bir yaşam yaşar olduk. İnsanlar bir yerlere yetişmek için koşturuyor.
 Ziplenmiş yaşamlarımız zihnimizi yoruyor ve bize yük olmaya başlıyor. Psikolojimiz yakın çevremize kendimizi anlatmamız ile rahatlıyor... Çünkü, filmlerde gördüğümüz yaşamlar istiyoruz.Dolayısıyla kurguladığımız hayaller beklentilere ve onlar da hayal kırıklıklarına dönüşüyor. Sabah öğle akşam bize medya üzerinden servis edilen kahramanlar üzerine insanı ve dünyayı yorumluyoruz... falan filan belki sonra devam ederim. şimdilik bu kadar. (yapmam gereken işler var! düşünmeye bile vakit yok...)