Elektronik Deri
ABD, Berkeley Üniversitesi mühendisleri, yarı-iletken nanoteller kullanarak basınca duyarlı bir elektronik malzeme geliştirdi. Elektrik Mühendisliği ve Bilgisayar Bilimleri Bölümü'nden Ali Javey, amaçlarının insan derisi gibi işlev görecek, yani dokunduğunu "hissedebilecek" bir malzeme geliştirmek olduğunu söylüyor.
Elektronik deri olarak adlandırılan yeni malzeme, robotik endüstrisindeki başlıca sorunun aşılmasının; cisimleri yapılarına uygun basınç uygulayarak tutmayı mümkün kılacak görünüyor. Javey, "İnsanlar, bir yumurtayı kırmadan nasıl tutacağını bilir. Fakat bulaşık makinesini boşaltacak bir robottan, çelik bir tencereyi sıkıca tutmasını, bu arada cam kadehleri kırmamasını beklemek bir hayli sıkıntı yaratacaktır." şeklinde konuşuyor.
Yapay deri oluşturmaya yönelik önceki denemelerde, işleme kolaylığı ve esnek yapıları nedeniyle organik malzemeler tercih ediliyordu. Bu da düşük iletkenliğe bağlı olarak yüksek voltaj kullanımını zorunlu kılıyor. Kristalize silikon gibi inorganik malzemelerin kullanımı yüksek iletkenliği sağlarken esneklikten feragat edilmesine yol açıyor.
Diğer araştırma ekiplerinin yanısıra Javey'in ekibi de, inorganik malzemelerden yapılmış ince tellerin, bu esnekliği istenilen en üst seviyede sağlayabildiğini keşfetmiş. Üstelik ortaya çıkan bükülebilir ürün, aynı zamanda oldukça başarılı bir performans sunuyor.
İlk denemeler için bu nanoteller kullanılarak her kenarı 7cm. olan 18x19 piksellik bir matris oluşturulmuş. Her pikselinde bir transistörün bulunduğu matrise, insan derisinin günlük etkinlikler sırasında karşılaştığı çeşitli basınç miktarlarını uygulayarak başarılı sonuçlar elde edilmiş. Elektronik algılıyıcıların sinir hücreleriyle bütünlüğünün tam olarak sağlanacağı uzun vadedeki planlar arasında, buluşun protez uzuvlarda kullanılması da var.
kn: ntvbilim
www.berkeley.edu/news/media/releases/2010/09/12_eskin.shtml
Elektronik deri olarak adlandırılan yeni malzeme, robotik endüstrisindeki başlıca sorunun aşılmasının; cisimleri yapılarına uygun basınç uygulayarak tutmayı mümkün kılacak görünüyor. Javey, "İnsanlar, bir yumurtayı kırmadan nasıl tutacağını bilir. Fakat bulaşık makinesini boşaltacak bir robottan, çelik bir tencereyi sıkıca tutmasını, bu arada cam kadehleri kırmamasını beklemek bir hayli sıkıntı yaratacaktır." şeklinde konuşuyor.
Yapay deri oluşturmaya yönelik önceki denemelerde, işleme kolaylığı ve esnek yapıları nedeniyle organik malzemeler tercih ediliyordu. Bu da düşük iletkenliğe bağlı olarak yüksek voltaj kullanımını zorunlu kılıyor. Kristalize silikon gibi inorganik malzemelerin kullanımı yüksek iletkenliği sağlarken esneklikten feragat edilmesine yol açıyor.
Diğer araştırma ekiplerinin yanısıra Javey'in ekibi de, inorganik malzemelerden yapılmış ince tellerin, bu esnekliği istenilen en üst seviyede sağlayabildiğini keşfetmiş. Üstelik ortaya çıkan bükülebilir ürün, aynı zamanda oldukça başarılı bir performans sunuyor.
İlk denemeler için bu nanoteller kullanılarak her kenarı 7cm. olan 18x19 piksellik bir matris oluşturulmuş. Her pikselinde bir transistörün bulunduğu matrise, insan derisinin günlük etkinlikler sırasında karşılaştığı çeşitli basınç miktarlarını uygulayarak başarılı sonuçlar elde edilmiş. Elektronik algılıyıcıların sinir hücreleriyle bütünlüğünün tam olarak sağlanacağı uzun vadedeki planlar arasında, buluşun protez uzuvlarda kullanılması da var.
kn: ntvbilim
www.berkeley.edu/news/media/releases/2010/09/12_eskin.shtml
Yorumlar
Yorum Gönder